Munchen maraþon 2013.

 

Um vorið fékk ég hringingu frá pabba: „Hvernig líst þér á maraþon í Munchen? Bændaferðir eru með flotta 5 daga pakkaferð í október.“  Já ,því ekki.  „Ok ég panta þá fyrir okkur.“

Svona einfalt var þetta nú.

Ferðin

Undirbúningur verið afslappaður enda ekki ætlunin að ráðast á nein met hvorki eigin eða annarra. Við pabbi keyrðum út á völl og vorum mættir í Leifsstöð um kl 05 að morgni 10 október. Ég hafði skroppið með syni mínum í bíó kvöldið áður og myndin var búin það seint að það var ekki nema 2 klst svefn um nóttina.

Flugið var á réttum tíma og við lentum í Munchen  eittleytið og það gekk snurðulaust að heimta farangur og áður en við vissum af þá vorum við komnir upp í rútu á leið á hótelið.  Eitthvað um 20 manns voru í þessum hóp á vegum Bændaferða en einnig voru fleiri Íslendingar á leið í hlaupið á eigin vegum.  Á leiðinni fræddi leiðsögumaðurinn okkar Sævar Skaptason um ýmislegt athyglisvert varðandi Munchen og héraðið vel studdur af glaðlyndum bílstjóranum.

Veðrið þennan dag var satt að segja hundleiðinlegt. Það rigndi eins og hellt væri úr fötu og síðan var hitastigið ekki nema örfáar gráður svo undir kvöld var nánast orðið slydduregn.

Allt um það við komumst klakklaust  á hótelið sem heitir Hotel Ibis http://www.accorhotels.com/gb/hotel-1450-ibis-muenchen-city/index.shtml og er við Dachauer stræti örstutt göngufæri við aðaljárnbrautarstöðina.  Hótelið reiknast 2*+ hvað sem það nú þýðir en er nýtískulegt hreint og snyrtilegt. Herbergin hins vegar lítil og baðherbergið afar lítið.

Við komum okkur fyrir og síðan ákváðum við að rölta í bæinn. Vegna veðurs þá var fyrsti göngutúrinn ekki nema að járnbrautarstöðinni og þar fundum við ágætis bæverskan veitingastað við báðir svangir þannig að klassísk svínasteik með puru og brúnni sósu, kartöflu „dumplings“ og hvítkálssalat með beikonbitum var eitthvað sem virkaði algerlega ómótstæðilegt.  Kaffi á eftir og við vorum tilbúnir að takast á við bæverskt haustveður.  Fórum samt ekki langt því rétt hjá stöðinni er Kringla af stærri gerðinni (Karstad). Fimm hæðir og flatarmál á við meðalstóra afrétt á Íslandi.  Röltum um góða stund en versluðum ekki mikið samkvæmt boðorðinu:  „Ekki kaupa neitt á fyrsta degi“. Ef enginn annar hefur sett fram þetta boðorð á prent þá eigna ég mér það.

Eftir Karstad þá upp á hótel og síðbúin siesta.

Eftir lúrinn þá aftur niður á stöð og fengum okkur létta máltíð á öðrum stað inni á járnbrautarstöðinni. Nú var það kartöflusúpa og síða weiswurst með sætu sinnepi og saltkringlu. Þetta var prýðisgott og svo þýskt að maður var alveg við þá að geta talað þýsku reiprennandi.

Snemma í háttinn

Vöknuðum um  7:30 næsta morgun vel hvíldir enda rúmin alveg ágæt. Morgunmaturinn var fjölbreyttur bæði egg og pylsur en einnig hefðbundið jógúrt, brauð og álegg.  Vel ert af 2* hóteli.

Planið var að hópurinn færi í stuttan hlaupatúr upp úr 9 en eitthvað seinkaði þessu þannig við fórum ekki af stað fyrr en 10:30. Fórum ca 5 km hring á rólegum hraða. Áreynslulaust og gott að fá í sig ferskt loft. Veðrið ágætt skýjað en hætt að rigna, nokkuð svalt sem sagt fínt hlaupaveður.

Eftir sturtu þá var stefnan tekin á gamla ólympíusvæðið þar sem við sóttum númerin okkar og skoðuðum sölusýninguna. Tók smá tíma að finna réttu biðstöðvarnar sem við áttum að fara á því svæðið er nokkuð stórt en svo sáum við að lokum að sporvagninn sem er með stöð fyrir utan hótelið okkar gengur beint upp á svæðið. Það verður því lítið mál að koma sér á réttan stað á sunnudaginn.

Á sýningunni tókst okkur pabba að finna fullt af hlutum sem við höfðum hingað til  ekki haft hugmynd um að okkur sárvantaði. Sumt keyptum við en annað kaupum við þá seinna.  Fórum einnig í pastaveisluna þar sem kolvetnahleðsla fékk alveg nýja og ó, svo stærri merkingu.

Upp á hótel og smá zzzzzzziesta.

Seinnipartinn var síðan rölt í miðbæinn og á stóra göngugötu milli torga þeirra Karls og Maríönnu. Hver stórverslunin á fætur annarri raðaði sér eftir götunni í þeim eina tilgangi að losa okkur við dýrmætan gjaldeyri sem hægt hafði verið að kreista úr íslenskum bönkum í gjaldeyrishöftum.  Við veittum viðspyrnu en dugði ekki alveg.

Á leiðinni heim þá fundum við ítalskan veitingastað rétt hjá hótelinu okkar Vi Vadi http://www.vivadihotel.de/#2-restaurant_en. Fengum prýðisgóðan mat með blönduðum forrétt

hússins og penne arrabiata. Ekta espresso á eftir.

Svo var bara fullvissa sig um að Ísland hefði unnið Kýpur áður en lagst var til hvílu.

Laugardagurinn mætti okkur með dumbungi og svölu veðri. Eftir morgunmat þá fórum við niður á járnbrautarstöð og keyptum okkur ferð með rútu sem fer um borgina og með er leiðsögumaður sem segir frá helstu mannvirkjum og sögu borgarinnar.  Nokkuð athyglisvert að í London eru þessir leiðsögumenn oft eins og skemmtikraftar en hér er meira lagt upp úr að allt sem mögulegt er að koma að í svona ferð sé innifalið. Eftir ferðina vorum við vissulega meira kunnugir sögu Munchen og Bæjaralands. Eftirmiðdagurinn fór í rölt um miðborgina og útimarkaðinn.

Við ákváðum síðan eftir smá siesta að fara aftur á ítalska staðinn þar sem hann lá vel við höggi í stuttu göngufæri frá hótelinu. Fengum okkur graskerssúpu með trufflusvepum og síðan risotto rustica með nautakjöti í aðalrétt. Espresso þurfti í lokin. Þetta er með magnaðri kolvetnahleðslu sem þessi veitingastaður býður upp á.

Við ákváðum að fara snemma að sofa svo við værum vel hvíldir fyrir hlaupið. En viti menn! Við ætluðum aldrei að geta sofnað. Reyndum allt, m.a. að horfa á pílukast með þýskum þulum en allt kom fyrir ekki þannig að þessi áætlun gekk ekki upp.

Hlaupadagur

Síminn vakti okkur 6:30. Við tók undirbúningur sem fylgir svona hlaupi, koma sér í hlaupafötin, hafa hlaupaúrið klárt og einnig þau föt sem við ætluðum að geyma á leikvangnum og  fara í eftir hlaupið ásamt ótal öðrum smáatriðum sem hver og einn kemur sé upp í sérvisku sinni.

Morgunverðurinn var musli með jógúrt og ávöxtum appelsínusafi og kaffi.   Við vorum snemma á ferðinni og ætlunin að taka sporvagninn kl 7:53 þar sem við vissum ekki hve lengi tæki að koma okkur á réttan stað fyrir startið.  Þegar út var komið þá var kalt og smá rigning. Það tók sporvagninn ekki nema um 10 mín að komast á rétta stöð og síðan var ca 15 mín gangur að Ólýmpíska leikvangnum þar sem við gátum geymt föt og fleira sem við vildum hafa þegar í mark væri komið.  Þar semvið höfðum góðan tíma komum við okkur fyrir á áhorfendastæðunum og höfðum góða yfirsýn yfir völlinn þar sem við myndum seinna koma í mark. Þetta er glæsilegur leikvangur og til þess að bæta fyrir kalsaveðrið undanfarið þá ákvað nú sú gula að láta sjá sig. Ég hafði verið á báðum áttum hvort ég ætti að vera í hlaupajakkanum mínum í hlaupinu en ákvað að skilja hann eftir og vera í stutterma bol . Síðar hlaupabuxur, derhúfa og buff um hálsinn var það sem ég lagði af stað með. Í hlaupabeltinu var ég með einn orkubita, gel og sykurtöflur. Nú var allt að verða klárt og 9:20 lögðum við að stað frá leikvanginum að rásmarkinu. Það var stutt ganga og við tókum okkur stöðu ca 100 m frá rámarkinu.

Klukkan 10:00 reiða startskotið af.  Hvellurinn var þvílíkur að hefur glumið um alla borg.  Eins og venjulega tekur smá tíma að komast að rásmarkinu og síðan er maður að hlaupa í nokkuð þéttum hóp til að byrja með en fljótlega fór að grisjast og maður komst á sitt tempó.  Ég var ekkert að skoða hraðann hjá mér til að byrja með heldur lét ráðast af tilfinningu þannig mér liði vel þessum fyrstu kílómetrum.  Planið var að ganga gegnum drykkjarstöðvarnar þannig ég gæti drukkið eðlilega og þyrfti ekki að reyna fá í mig vökva á hlaupum. Við fyrstu 5 km þá var ég á ríflega 27 mínútum  og var sáttur við það.  Fannst ég ágætlega stemmdur en kannski ekki alveg eins léttur á mér eins og stundum áður.  Hitti fljótlega eftir þetta á Pétur Fransson og hann benti mér á að innan um maraþonhlauparana væru líka þeir sem voru að keppa í 10 km og maður þyrfti að passa sig á að láta þá ekki draga upp tempóið hjá manni. Við 10 og 15 km mörkin var ég áfram á svipuðu tempói og hljóp afslappað og á áætlun.  Þarna vorum við að hlaupa í skógi og veðrið var alveg frábært logn , sól og ca 13-14 °C. Þetta veður hélst allt hlaupið.  Renndi gegnum hálfa maraþon markið undir 2 klst og enn var ég á góðu róli.  Hafði hugsað mér að reyna að ná upp í 35 km með planinu að ganga gegnum vatnsstöðvarnar og eftir það hugsanlega þurfa eitthvað að ganga þar sem ég hafði ekki náð eins mörgum 30+ æfingum og ég ætlaði mér.  Þetta átti hins vegar eftir að breytast.

Við 25 km finn ég að maginn er ekki alveg í lagi, er hálf flökurt og á erfitt að koma einhverju niður vatni , geli eða öðru.  Finn líka að er að verða orkuminni, farinn að þyngjast og smá sýruverkur í vinstra læri.  Ákvað við 28 km að ganga smá og fá mér orkustykki, drekka vel og safna smá kröftum. Þegar ég legg af stað aftur líður mér betur en strax eftir ca 2 km er aftur komið sama ástand. Sé ég þarf að breyta áætlun svo ég klári örugglega og tek 100 til 200 m göngu á hverjum km. Þannig tikka kílómetrarnir hægt en örugglega.  Og mikið óskaplega var ánægjulegt að sjá framundan ólympíusvæðið og þegar 1200 m voru eftir sá maður leikvanginn.  Tilfinningin að hlaupa inn á þennan glæsilega leikvang var svo sannarlega í einu orði sagt frábær og manni svall svo hugur í brjósti að ætlaði að taka hringinn inni á vellinum á góðu tempói en var næstum búinn að fá krampa í báða kálfa við hraðaukninguna svo hlaupalagið varð hálf skrykkjótt. En yfir marklínuna komst maður á 4:23:27.  Tíminn hefði getað verið betri en er sáttur miðað við aðstæður.  Var ennþá ómótt í maganum þannig gat lítið drukkið til að byrja með.  Gekk um og heilsaði upp á aðra íslendinga sem ég hitti á marksvæðinu og fylgdist með hlaupurum koma í mark meðan ég beið eftir pabba. Hann birtist síðan við markið með myndavél í hendi. Var á um 5 klst sléttum.  Við förum síðan og náum í pokana með yfirhöfnunum og röltum ú að sporvagnsstöð upp á hótel.  Eftir sturtu fórum viður lobby þar sem við hittum fleiri hlaupara og þar beið einn langþráður ískaldur enda maginn kominn í lag.  Ég held þetta hafi verið með betri bjórum sem ég hef smakkað.  Mikið rætt um hlaupið að sjálfsögðu og virtust allir ánægðir og sáttir.

Eftir góða stund í anddyrinu var smá hvíld upp á herbergi og síðan mæting í rútu 19:30 sem keyrði okkur á veitingastaðinn Augustines braustuben http://www.braeustuben.de/ .

Það er erfitt að lýsa með orðum hvernig staður þetta er .  Þetta verður að upplifast.  Þjónustan af sveittri bæverskri valkyrju  var ótrúlega skilvirk og hún lét sig ekki muna um að bera 8-9 stórar bjórkönnur í einu. Og maturinn! Hvað skal segja? Flestir við okkar borð fengu sér blandaðan bæverskan kjötrétt. Þessi  réttur samanstóð af stórum leggjarbita af svíni, hálfri önd, sneið af nautasteik og 2 stórum pylsum. Meðlætið var stór kartöfludumpling og diskur af rauðkáli. 

Að máltíð lokinni var rölt af stað heim á hótel. Komið við á kaffihúsi á leiðinni.  Allir væntanlega síðan sofnað sælir og ánægðir.

Mánudagurinn rann upp með blíðskaparveðri sem bauð upp á rölt í gamla bænum og skoða sig um. Tókum það rólega enda örlítill stirðleiki í ganglimunum. Furðu brattir samt.  Fengum okkur hádegismat á stað sem heitir 35 mm  http://www.35mm-muenchen.de/ og var þemað þarna bíómyndir eins og gefur að skilja. Sveittur hamborgari rann ljúflega niður.  Kvöldmaturinn var síðan á El Mirador http://www.elmirador-muenchen.de/ í gamla bænum. Þetta er spánskur staður sem býður upp á m.a. girnilegar steikur en við ákváðum að skella okkur á gamaldags snitchel sem var  prýðisgott.  Gott kaffi á eftir.

Þriðjudagurinn var síðan heimferðardagur og gekk allt hnökralaust fyrir sig eins og eiginlega má segja um allt í þessari ferð.  Ferðaþjónusta bænda og Sævar fararstjóri eru svo sannarlega starfi sínu vaxin.

Í heildina litið þá var þessi ferð sérlega vel heppnuð.  Hlaupið sjálft mjög skemmtilegt, fjölbreyttar vegalengdir, hæfilega stórt og auðveld braut. 

Ég er alveg til í að fara aftur J